ดวงสัมพันธ์กับศีล 2

การผิดศีลห้า จะทำให้ดวงออกมาดังต่อไปนี้
ผิดศีลข้อสอง ลักทรัพย์

เอาทรัพย์ของบุคคลอื่นมาโดยมิชอบ ลักทรัพย์ในที่อย่าเข้าใจว่าขโมยอย่างเดียว  ความจริงการยักยอก การยืมเงินแล้วไม่คืน กระทั่งโกงตาชั่ง ค้ากำไรเกินควร ปล่อยเงินกู้ ดอกเบี้ยหน้าเลือด ก็เข้าข่ายด้วย  ซึ่งจะเห็นผลต่อดวงคือ  ทำให้เป็นคนที่ได้รับความวิบัติเรื่องทรัพย์สิน  เพราะกรรมข้อนี้คือ ความเสื่อมของทรัพย์ ทรัพย์สินที่มีอยู่จะเก็บก็ไม่อยู่ มีเหตุให้ต้องหมดไป  ไม่ทางใด ก็ทางหนึ่ง  ตัวอย่างเช่น
*  เกิดมาในครอบครัวลำบากทางด้านการเงินมาตั้งแต่เด็ก
* บางคนตอนเด็กสบาย แต่พอโตมาต้องเจอปัญหาครอบครัวล้มละลาย เป็นหนี้เป็นสินมากมาย  ต้องรับมรดกหนี้แทนพ่อแม่ทั้งที่ตัวเองไม่ได้ก่อ
* ต้องเจอกับภัยธรรมชาติ เช่น น้ำท่วม พายุ แผ่นดินไหว หรือไฟไหม้บ้าน
* ทรัพย์สินหายง่าย  เช่น โทรศัพท์หาย กระเป๋าเงินหาย รถหาย โดนยกเค้าบ้าน หรือ โดนจี้ โดนปล้น
* โดนโกง โดนหักหลัง ยืมเงินแล้วไม่คืน
* ลงทุนแล้วขาดทุนเสมอ แม้กระทั่งหุ้นกับคนอื่นก็พัง
* ซื้อของ ได้แต่ของมีตำหนิ หรือเสียง่าย พังง่าย ต้องซ่อมง่าย ทั้ง ๆ ที่มีราคาแพง
* เก็บเงินไม่อยู่ ตั้งใจเก็บแค่ไหนก็ไม่ได้ มีเหตุให้จ่ายออก เพราะกรรมจะทำให้ทรัพย์สินมีทางออกอยู่เสมอ
*มีแต่คนจ้องจะเอาเปรียบด้านเงิน ๆ ทอง ๆ

ผลกรรมจากการลักทรัพย์จะตกแต่งหน้าตา โหงวเฮ้ง
* หน้าตาจะฉลาดแกมโกง ไม่น่าไว้วางใจ ตั้งแต่แรก บางคนดุดถ หรือหยิ่ง ทั้ง ๆ ที่ หน้าตาก็ดูดี แถมนิสัยเก่าที่ติดมายังทำให้เป็นคนโลภอยากรวยทางลัด ชอบเล่นหุ้น  เล่นหวย  รวมทั้งการพนัน แต่ก็มักถูกโกง จนไม่มีเงินเหลือ
สำหรับใครที่กำลังประสบปัญหากรรมเรื่องเงินสงผลอยู่ ลองสร้างทานบารมีอยู่เรื่อย ๆ เช่น บริจาคเงินให้มูลนิธิต่าง ๆ หรือช่วยคนที่ยากไร้กว่า มีน้อยก็ทำน้อยไปเรื่อย ๆ

<<< จากหนังสือ เกิดใหม่ ครั้งที่สอง  หมอพีร์>>>

ดวงสัมพันธ์กับศีล

การผิดศีลห้า จะทำให้ดวงออกมาดังต่อไปนี้

-ผิดศีลข้อหนึ่ง ฆ่าสัตว์

ทำให้มีเคราะห์เกี่ยวกับร่างกาย เช่น

*  ร่างกายพิการไม่ครบสามสิบสองประการเป็นได้ทั้งแรกเกิดหรือภายหลัง

* ถ้าฆ่าสัตว์แบบทรมาน  ผลที่ได้รับก็จะตรงไปตรงมาคือ ทำให้ได้รับความทรมานทางด้านร่างกาย หรือต้องเป็นอัมพฤกษ์อัมพาต

* ได้รับอุบัติเหตุ ทำให้ร่างกายต้องได้รับบาดเจ็บหรือได้รับแต่บาดแผลต่าง ๆ อยู่เสมอ

* มีโรคประจำตัวที่รักษายาก เช่น มะเร็ง เนื้องอก เบาหวาน หัวใจ ความดัน โรคเลือด ภูมิแพ้

* เจ็บป่วยไม่สบายอยู่บ่อย ๆ เป็นหวัดหรือท้องเสียงาน รวมทั้งมักมีปัญหาผิวหนัง

*การฆ่าสัตว์ถือเป็นการทอนอายุตัวเองทำให้อายุสั้นลง

*บางคนใช้ยาฉีกฆ่ามด ฆ่ายุงตายเป็นเบือ หรือวางยาเบื่อหนู ผลที่ได้รับคือร่างกายเป็นภูมิแพ้ได้ง่าย ๆ หลายคนที่คิดว่าฆ่าสัตว์เล็กไม่เป็นไร เช่น มด ยุง ปลวก แค่ยุงบินผ่านก็ตบหรือบางคนเห็นแมลงสาบก็ใช้รองเท้าตบ ถึงแม้ตัวมันจะเล็กนิดเดียว แต่ถ้าจิตของเราขณะตบมีความพยาบาทรุนแรง กรรมก็จะแรงเป็นเงาตามตัวด้วย  เช่น มันดูดเลือกไม่ถึงซีซี แต่เราโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ตามล้างตามเช็ดด้วยจิตที่มีกำลังพยาบาทแรง ซึ่งถ้าเราพลาดตกบันไดตาย ตอนนั้นก็ต้องตกนรกเพราะยุงตัวเดียว

ผลกรรมจากการฆ่าสัตว์จะตกแต่งหน้าตา โหงวเฮ้ง

·       มีผิวพรรณ หยาบ ๆ ไม่ละเอียด  ไม่เรียบเนียน บางคนหน้าจะโหด เหมือนโจร เหมือนผู้ร้าย ส่วนดวงตัวเลขจะเห็นชัดว่า มีแต่ดวงผ่าตัด  ร่างกายจะต้องมีปัญหาตลอด

·       ใครที่กำลังเจอปัญหาเรื่องสุขภาพอยู่ หรือมีสัญญาณเตือนภัยว่าจะเป็นโรคร้าย ให้ลองปฏิบัติตามนี้ดู

* เลิกฆ่าสัตว์ ไม่ว่าจะเป็นยุง มด ปลวก แมลงสาบ ฯลฯ

* พยายามแก้ตัวด้วยการช่วยชีวิตสัตว์คืนกลับเรื่อย ๆ เช่น ปลาตามตลาดที่จะเอาไปทำอาหาร

* ทำบุญด้วยยา

* ช่วยคนที่มีปัญหาทางด้านร่างกายตลอด

<<< จากหนังสือ เกิดใหม่ ครั้งที่สอง  หมอพีร์>>>

บทความดี ๆ

              การจะสร้างความสุขได้นั้น ควรจะเริ่มจากการหยุดพัก หยุดคิด และหยุดวิ่งวุ่นวายในชีวิตประจำวัน และหันมาชื่นชมต่อสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นทั้งในปัจจุบันและในอดีตให้มากขึ้น เนื่องจากวิถีการดำรงชีวิตของเราในปัจจุบันจะไม่หยุดนิ่ง และวุ่นวายอยู่ตลอดเวลา ดังนั้น การได้หยุดพักนิ่งๆ แล้วค่อยๆ ชื่นชม และให้ความสำคัญกับสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นทั้งกับตัวเราและรอบๆ ตัว ก็จะนำพาความสุขสู่ตัวเราได้ ทั้งนี้ เนื่องจากสภาพการดำรงชีวิตปัจจุบันที่เป็นไปอย่างรวดเร็ว เราจะปล่อยให้สิ่งต่างๆ ผ่านไปอย่างรวดเร็วและไม่ได้มีเวลาในการเพ่งพิจารณาและชื่นชมกับสิ่งเหล่านั้น ดังนั้น การชื่นชม และให้ความสำคัญกับสิ่งเล็กๆ น้อยเหล่านี้ ก็ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้นได้

              ประการที่สอง คือ ให้หยุดเปรียบเทียบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปรียบเทียบระหว่างตนเองกับผู้อื่น ถึงแม้ทฤษฎีการจัดการของต่างประเทศนั้นให้ความสำคัญกับการเปรียบเทียบ เพื่อกระตุ้นให้เกิดแรงจูงใจ และมีแนวทางในการพัฒนาตนเองมากขึ้น แต่ถ้าอยากมีความสุขนั้น เราควรจะหยุดมองและเปรียบเทียบตนเองกับผู้อื่นครับ เนื่องจากเมื่อเราเปรียบเทียบตนเองกับผู้อื่นนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะเกิดความรู้สึกอยากจะมี อยากจะได้ เหมือนที่ผู้อื่นมี และเมื่อเราไม่สามารถ มี หรือได้ เหมือนผู้อื่นแล้ว เราก็จะไม่มีความสุข เราจะรู้สึกว่าตนเองด้อยกว่า ทำให้เกิดสูญเสียความมั่นใจ ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นการเปรียบเทียบในเรื่องใดก็ตาม ถ้าอยากจะมีความสุขก็ควรจะหยุดการเปรียบเทียบนั้นซะ และหันมามองในความสำเร็จของตนเอง หรือสิ่งที่ตนเองทำได้จะนำให้เรามีความสุขกับสิ่งที่มีอยู่ และเป็นอยู่มากขึ้น

พฤติกรรมประการที่สาม ที่จะทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้นได้นั้น ก็คือ อย่าให้ความสำคัญกับเรื่องของเงินมากเป็นอันดับต้นๆ ในชีวิต มีงานวิจัยที่ชี้ให้เห็นครับว่าคนที่ให้ความสำคัญกับเรื่องของเงินเป็นอันดับต้นๆ ในชีวิตนั้น จะมีความเสี่ยงที่จะมีความทุกข์ ความหดหู่ ความไม่มั่นใจในตนเอง จริงอยู่นะครับที่เงินเป็นเรื่องที่สำคัญต่อการดำรงชีวิต แต่เมื่อใดก็ตาม ที่เรานำเงินเป็นตัวตั้ง ความสุขของเราก็จะเริ่มหดหายไป แต่ถ้าเรามองอีกมุมหนึ่ง ก็คือ ถ้าเราขยัน ซื่อสัตย์ ตั้งใจทำงาน มีความฉลาดเฉลียวในการทำงาน สุดท้ายเงินก็จะมาหาเราเอง ผมเคยคุยกับคนรุ่นใหม่คนหนึ่งที่มีเป้าหมายในชีวิตที่อยากจะช่วยเหลือผู้อื่น แต่เขากลับมองว่าการที่เขาจะช่วยผู้อื่นได้นั้น เขาจะต้องมีเงินก่อน ซึ่งทำให้ชีวิตเขาไม่มีความสุขเท่าที่ควร เนื่องจากเขามีแต่ความมุ่งมั่นที่จะหาเงิน แต่จริงๆ แล้วถ้าเขามองกลับกัน โดยมองว่าถ้าเขาอยากช่วยผู้อื่น เขาก็สามารถช่วยได้ด้วยวิธีการต่างๆ ที่ไม่ต้องใช้เงิน และสุดท้าย เงินก็จะมาหาเขาเอง

                  การจะมีความสุขได้นั้น เราควรที่จะมีเป้าหมายบางอย่างในชีวิตที่สำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเป้าหมายในด้านการทำงาน เป้าหมายในการเรียนรู้ หรือ เป้าหมายของการเลี้ยงลูกออกมาให้เป็นคนดีและมีความสุข ผู้ที่มีเป้าหมาย มีความฝันจะมีความสุขมากกว่าผู้ที่ไร้ซึ่งเป้าหมายและความฝัน นอกจากการมีเป้าหมายและความฝันในด้านต่างๆ แล้ว สำหรับการมีความสุขในการทำงานนั้น ก็มีข้อเสนอแนะหนึ่งว่าถ้าอยากจะมีความสุขในการทำงานนั้น เราไม่ควรจะทำงานแบบเรื่อยๆ เฉื่อยๆ แต่ควรจะมีความคิดริเริ่มในงานที่รับผิดชอบ ไม่ว่าจะเป็นการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ การเข้าไปช่วยเหลือผู้อื่น การให้ข้อเสนอแนะในการทำงาน หรือการทำงานที่เพิ่มหรือมากขึ้นกว่าปกติ การทำสิ่งต่างๆ เหล่านี้ ที่ไม่ใช่งานประจำที่ทำเป็นปกติ จะทำให้เรามีความสุขในการทำงานมากขึ้น

การจะมีความสุขได้นั้น เราควรที่จะมีเป้าหมายบางอย่างในชีวิตที่สำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเป้าหมายในด้านการทำงาน เป้าหมายในการเรียนรู้ หรือ เป้าหมายของการเลี้ยงลูกออกมาให้เป็นคนดีและมีความสุข ผู้ที่มีเป้าหมาย มีความฝันจะมีความสุขมากกว่าผู้ที่ไร้ซึ่งเป้าหมายและความฝัน นอกจากการมีเป้าหมายและความฝันในด้านต่างๆ แล้ว สำหรับการมีความสุขในการทำงานนั้น ก็มีข้อเสนอแนะหนึ่งว่าถ้าอยากจะมีความสุขในการทำงานนั้น เราไม่ควรจะทำงานแบบเรื่อยๆ เฉื่อยๆ แต่ควรจะมีความคิดริเริ่มในงานที่รับผิดชอบ ไม่ว่าจะเป็นการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ การเข้าไปช่วยเหลือผู้อื่น การให้ข้อเสนอแนะในการทำงาน หรือการทำงานที่เพิ่มหรือมากขึ้นกว่าปกติ การทำสิ่งต่างๆ เหล่านี้ ที่ไม่ใช่งานประจำที่ทำเป็นปกติ จะทำให้เรามีความสุขในการทำงานมากขึ้น

อีกทัศนคติและพฤติกรรมหนึ่งที่นำสู่ความสุขได้นั้นคือการมีทัศนคติในเชิงบวก เนื่องจากคนที่มีความสุข                

                 จะมองสิ่งต่างๆ ในด้านบวก มองโอกาส มองถึงความเป็นไปได้ และมองถึงความสำเร็จ นอกจากการมองถึงโอกาสและความสำเร็จในอนาคตแล้ว ผู้ที่มีความสุข เมื่อมองย้อนกลับไปในอดีตก็จะมองแต่สิ่งดีๆ ดังนั้นถ้าเรามองกลับกัน การที่จะมีความสุขได้ก็ควรจะเริ่มต้นจากการมีพฤติกรรมและทัศนคติในการมองสิ่งต่างๆ ในเชิงบวก อย่างไรก็ดีอาจจะมีข้อโต้แย้งจากบรรดาผู้ที่ชอบมองสิ่งต่างๆ ในเชิงลบนะครับว่าการมองในเชิงบวกมากเกินไป อาจจะทำให้เราเห็นสิ่งต่างๆ เป็นสีชมพู จนลืมมองสิ่งต่างๆ ในแง่ของความเป็นจริง การมองโลกในแง่ลบบางครั้งอาจจะมีข้อดีในแง่ของการทำให้เราระมัดระวัง คอยป้องกันและบริหารความเสี่ยงที่อาจจะเกิดขึ้น และมีการเตรียมพร้อมอยู่ตลอดเวลา เหมือนกับเรื่องของน้ำครึ่งแก้วนั้น ถ้าพวกที่มองโลกในแง่บวก ก็จะคิดอย่างมีความสุขว่า “ยังเหลือน้ำอีกตั้งครึ่งแก้ว” ส่วนพวกที่มองในเชิงลบก็จะมองว่าเหลือน้ำเพียงแค่ครึ่งแก้ว จะต้องคอยหาน้ำมาเติมให้เต็มตลอดเวลา

                      สรุปก็คือท่านผู้อ่านอาจจะต้องสร้างความสมดุลระหว่างการมองทั้งในเชิงบวกและเชิงลบนะครับ ถ้าบวกมากเกินไปก็อยู่แต่โลกแห่งความฝัน แต่ถ้ามองแต่เชิงลบอย่างเดียวก็จะคอยระมัดระวังและคิดมากเกินไปจนไม่มีความสุข

                      อีกพฤติกรรมที่นำสู่ความสุขนั้น คือการแสดงถึงความขอบคุณอย่างจริงใจตลอดเวลา ปัญหาประการหนึ่งของคนไทยคือเราอาจจะสำนึกขอบคุณหรือพระคุณที่ผู้อื่นทำให้กับเรา แต่การพูดหรือแสดงออกถึงความขอบคุณนั้นมักจะไม่เกิดขึ้นอย่างชัดเจน เรามักจะเก็บความรู้สึกขอบคุณนั้นอยู่ในใจเรา แต่ผลจากการทดลองพบว่าผู้ที่แสดงออกถึงความรู้สึกขอบคุณบุคคลต่างๆ หรือ ผู้ที่อยู่รอบข้างเรา จะทำให้เรามีความสุขเพิ่มมากขึ้น มองโลกในแง่ดีเพิ่มขึ้น รวมทั้งเกิดความก้าวหน้าในการบรรลุเป้าหมายต่างๆ ในการทำงาน มีงานวิจัยที่พบว่าผู้ที่ชอบเขียนจดหมายขอบพระคุณไปยังผู้อื่นที่มีผลกระทบต่อชีวิตของเรา จะมีคะแนนในด้านความสุขสูง และความสุขดังกล่าวก็จะยาวนานถึงอาทิตย์ ดังนั้น เพียงแค่การอีเมลหรือเขียนโน้ต แสดงความขอบคุณนั้นจะทำให้เรามีความสุขขึ้นแล้ว

การออกกำลังกายเป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่ทำให้เรามีความสุขขึ้น จากงานวิจัยของมหาวิทยาลัย Duke พบว่าการออกกำลังกายมีผลพอๆ กับการรับทานยาเพื่อแก้ไขอาการหดหู่ เบื่อโลก นอกจากนี้การออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอยังทำให้เราเกิดความรู้สึกของการบรรลุความสำเร็จ เนื่องจากการบังคับตัวเองให้ออกกำลังกายได้อย่างสม่ำเสมอ ทำให้เรามีความรู้สึกเหมือนกับเราสามารถบรรลุเป้าหมายที่สำคัญได้ อีกทั้งการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอยังทำให้ร่างกายเราหลั่งสารเอนโดรฟินที่ช่วยทำให้เรารู้สึกมีความสุขด้วย

                  ข้อสุดท้ายสำหรับการสร้างสุขก็คือการให้ครับ เมื่อ “การให้” เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันของเราแล้วเราจะมีความสุขมากขึ้น โดยการให้นั้น ไม่จำเป็นต้องอยู่ในรูปของตัวเงินเสมอไป การช่วยเพื่อนบ้าน ช่วยเพื่อนร่วมงาน การอาสาสมัครเพื่อทำความดี หรือการบริจาคสิ่งของหรือกำลังกาย ก็ถือว่าเป็นการให้ และสิ่งที่น่าสนใจก็คือจากงานวิจัยเราพบว่า “การให้” นั้นนำไปสู่สุขภาพกายและสุขภาพใจที่ดีมากกว่าการออกกำลังกายและการหยุดสูบบุหรี่ด้วยซ้ำไป นอกจากการให้ในลักษณะที่เราคุ้นเคยแล้ว การรับฟังผู้อื่น การถ่ายทอด ให้ความรู้ของตนเองต่อผู้อื่น หรือ การให้อภัย ก็ล้วนแล้วแต่เพิ่มความสุขให้กับเราได้ สุดท้ายที่น่าสนใจที่สุดก็คือเราจะมีความสุขมากขึ้นถ้าใช้เงินเพื่อผู้อื่น มากกว่าการใช้เงินเพื่อตนเอง ดังนั้นถ้าท่านอยากจะมีความสุขจากการใช้เงิน ก็ขอให้ใช้เงินนั้นเพื่อผู้อื่น ไม่ใช่เพื่อตนเอง

http://www.nidambe11.net/ekonomiz/2010q3/2010August24p4.htm

วิถีไทย ธรรมะ ธรรมชาติ: อนาคต ความสุข ความทุกข์

วิถีไทย ธรรมะ ธรรมชาติ: อนาคต ความสุข ความทุกข์: "*... คนเราเมื่อยังหวังอะไร ๆ ก็ตาม กับอนาคตอยู่ จึงไม่ควรตัดอนาคตของตนด้วยความรู้ ความเห็น และความประพฤติต่าง ๆ ที่นักปราชญ์ผู้ทำนายอนาคตต..."

อนาคต ความสุข ความทุกข์

*... คนเราเมื่อยังหวังอะไร ๆ ก็ตาม กับอนาคตอยู่ จึงไม่ควรตัดอนาคตของตนด้วยความรู้  ความเห็น และความประพฤติต่าง ๆ ที่นักปราชญ์ผู้ทำนายอนาคตติเตียนไม่เห็นด้วย จะเป็นผู้หมดหวัง ทั้ง ๆ ที่อนาคตยังมีอยู่กับโลกผู้มีความหวังทั้งหลาย นอกจากความไม่มีหวังเป็นของเราแล้ว  ความทุกข์มหันต์อันแสนที่จะทรมานยังมาเป็นของเราเข้าอีก  นับว่าทุกข์ ทั้งซ้ำ ทั่้งย่ำ  ทั้งเหยียบจนแหลกละเอียด ไม่มีชิ้นดี ทั้ง ๆ ที่หัวใจยังอยู่  ที่ท่านเรียกว่า  เสวยวิบากกรรม...

*...ความสุข ความทุกข์  มันจะเกิดกับผู้ใด  ก็มีธรรมเป็นเครื่องชำระล้างสิ่งนี้ได้จริง ๆ ...  และโดยสิ้นเชิง ท้ายที่สุด ร่างกายจะมีความเจ็บไข้ได้ป่วยขนาดไหนก็ตาม  จิตจะไม่ได้รับความกระทบกระเทือน จิตรู้ตามความเป็นจริงอยู่ตลอดเวลา...  เพราะจิตมีความรอบตัวและมีความฉลาด ... ถ้าจิตโง่เสียอย่างเดียว...ก็จะเกิดความยุ่งเหยิง วุ่นวาย ขุ่นมัวขึ้นภายในจิต เกิดความทุกข์ขึ้นมา...

จากหนังสือ ธรรมะชาวบ้าน ของท่านหลวงตา พระมหาบัว

ความพลัดพราก

*...เพราะความพลัดพราก จากกันนั่นแล  ทำให้คู่ครองของแต่ละฝ่ายต้องอยู่คนเดียว เปลี่ยวกาย  เปลี่ยวใจ  ไม่มีใครเป็นคู่ทุกข์คู่่ปรึกษา  แม้จะแสนทนทุกข์ทรมานแสนขมขื่น  ก็จำใจกล้ำกลืนไปตามกฏของกรรม ซึ่งจำมาจำจากจำพลัดพรากจากไป เช่นนั้นทั่วไตรภพ...

*...ตราบใดที่ยังปล่อยตัวไปตามกระแสความอยาก  อันเป็นทางเสื่อมโทรมสุขภาพและโภคทรัพย์ ไม่มีการหักห้ามต้านทานบ้าง  ยังจะไม่เจอความสุข ความเจริญ ดังใจหมายอยู่ตราบนั้น...

จากหนังสือธรรมะชาวบ้าน ของ ท่านหลวงตา พระมหาบัว

กรรม คือ การกระทำ

*... การกล่าวโทษผู้อื่นโดยขาดการไตร่ตรอง เป็นการสั่งสมโทษและบาปใส่ตนให้ได้รับทุกข์  จึงควรสลดสังเวชต่อความผิดของตนงดความเห็นที่เป็นบาปภัยแก่ตนเสีย  ความทุกข์เป็นของน่าเกลียด น่ากลัว แต่สาเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์  ทำไมพอใจสร้างขึ้นเอง....

*... การทำความดีใส่ตัวเป็นสิ่งที่ทำยากมาแต่กาลไหน ๆ มิใช่จะมายากเฉพาะวันนี้  และยากเฉพาะเราคนเดียว  แต่ทำยากมาทุกยุคทุกสมัย และยากมาด้วยกันทุกคน... เพื่อเป็นการเตือนตนที่เข้าใจว่ามีความยุ่งยากลำบาก  และฝืนใจยิ่งกว่ามนุษย์ทั้งหลาย  พอมีช่องเดินได้  ไม่ปิดทางตัวเอง...

*... กรรม  คือ การกระทำ ดี  - ชั่ว  ทางกาย - วาจา - ใจ ต่างหาก ผลจริงคือ  ความสุข - ทุกข์ ที่ได้รับกันอยู่ทั่วโลก  กระทั่งสัตว์ผู้ไม่รู้จักกรรม รู้แต่การกระทำคือหากินหาอยู่  ทางศาสนา  เรียกว่า  กรรมของสัตว์  ของบุคคล และผลกรรมของสัตว์  ของบุคคล...

บุญบาป

*... แทบทุกสิ่งในโลกย่อมมีประโยชน์แก่ผู้ใช้  แต่ไม่เกิดประโยชน์แก่ผู้ไม่สนใจและไม่รู้จักใช้  คุณธรรมมีประเภทต่าง ๆ ที่มีอยู่ในโลกก็เช่นเดียวกัน  ย่อมขึ้นอยู่กับผู้สนใจปฏิบัติรักษา  คุณธรรม ก็อำนวยประโยชน์แก่ผู้นั้น ๆ ...  กตัญญูกตเวทิตาคุณ  ที่ใคร ๆ ก็ตาม เคยบำเพ็ญต่อท่านผู้เคยมีคุณแก่ตน  เมื่อถึงคราวจำเป็นและต้องการระลึกถึง  ก็ย่อมหวังได้รับผลตอบแทนเช่นเดียวกับสิ่งที่มีคุณภาพด้านอื่น ๆ  ...

*... ท่านที่ว่าดี - ชั่ว  มิได้เกิดขึ้นมาเอง  แต่อาศัยการทำบ่อยก็ชิน  ไปเอง  เมื่อชินแล้ว  ก็กลายเป็นนิสัย  ถ้าเป็นฝ่ายชั่วก็แก้ไขยาก  คอยแต่จะใหลหลงไปตามนิสัยที่เคยทำอยู่เสมอ  ถ้าเป็นฝ่ายดีก็นับว่าคล่องแคล่วแกล้วกล้าขึ้นเป็นลำดับ...

*... สัตว์ใดก็ตามบุคคลใดก็ตาม  ถ้าลงเชื่อแน่ว่าตายแล้วสูญคนก็ฉิบหายทั้งเป็น  ยังเหลือแต่ลมหายใจฝอด ๆ เท่านั้น  ใครจะแก้ต้องรีบแก้ ไม่แก้ไขไม่ได้  อันนี้จะจมแน่ ๆ เพราะมันไม่สูญละซี...
กิเลสวัฏฏ์นั่นแหละมันทำให้กรรมอยู่นั้น  มันจะเอาอะไรมาสูญ  ถ้าทำกรรมด้วยอำนาจของกิเลสมันก็จะบอกให้ทำแต่บาปแต่กรรมชั่วลามกทั้งหลาย แล้วตายลงไป ก็ไปจมอยู่ในนรก... ไม่เคยได้ยินว่า บาปสูญ บุญสูญ  นรกสูญ  สวรรค์ พรหมโลก นิพพานสูญ ไม่เคยมี มีแต่กิเลสนั่นแหละมันอุตริมาหลอกโลกว่า ตายแล้วสูญ ๆๆๆ...

                     บทธรรม พระราชญาณวิสุทธิโสภร (ท่านอาจารย์พระมหาบัว ญาณสัมปันโน)